برای این که رهبر خوبی باشید داشتن مهارت حرفه‌ای کافی نیست. بلکه ارزش واقعی رهبر در مقدم دانستن نیاز دیگران به نیاز خود است. رهبران بزرگ برای افرادشان ارزش قائل‌اند و از منافع شخصی خود صرف نظر می‌کنند. همانطور که سایمون سینک در کتاب «رهبران آخر غذا می‌خورند» اشاره می‌کند، سازمانی که به افرادش اهمیت می‌دهد، در بلندمدت موفق می‌شوند.
هنگامی که تفنگداران دریایی مشغول خوردن غذا می‌شوند، اولین گروهی که غذا می‌خورند، کم سابقه‌ترین سربازان هستند. سپس مقاماتی با ردۀ بالاتر و در‌نهایت رهبران غذای خود را تحویل می‌‌گیرند. اگر غذا به اندازه کافی نباشد، این رهبران هستند که گرسنه می‌مانند نه کم‌سابقه‌ها. وقتی این صحنه را مشاهده می‌کنید، متوجه می‌شوید که این یک قانون نیست و تفنگداران دریایی به انتخاب خودشان این‌گونه عمل می‌کنند. در این عمل ساده نوعی نگاه ویژه به جایگاه رهبری وجود دارد. از رهبران انتظار می‌رود که آخر غذا بخورند؛ چرا که یک فرد زمانی به رهبری واقعی تبدیل می‌شود که نیاز دیگران برایش در اولویت باشد.
رهبران بزرگ برای کسانی که هدایتشان می‌کنند، ارزش قائل هستند و به این نکته توجه دارند که ارزش واقعی رهبری در صرف نظر کردن از منافع شخصی است. سایمون سینک (Simon Sinek) با درک این موضوع که چرا عملکرد سازمان‌ها متفاوت است و برخی سازمان‌ها بهتر عمل می‌کنند، به شرح دلایلی که جایگاه هدایت‌کننده را به چالش می‌کشند می‌پردازد. به عقیده‌ی او، فقط شناخت سازمان کافی نیست، باید نیروهای تحت فرمان را شناخت. به بیان دیگر، این که یک رهبر مهارت رهبری داشته باشد کافی نیست، بلکه رهبران خوب باید افرادی که مسئولیت هدایتشان را برعهده دارند، ارزشمند بدانند. هدف هدایت‌کنندگان واقعی تحمیل هزینه به دیگران برای رسیدن به منافع شخصی نیست، آن‌ها مراقب نفرات تحت فرمانشان هستند و نیازهای آن‌ها را بر هر چیزی مقدم می‌دانند.
سایمون در کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند (Leaders Eat Last) که در سال 2014 نامزد جایزۀ گودریدز شده است، نشان می‌دهد که قدرت و استمرار موفقیت یک شرکت یا سازمان بخاطر کیفیت محصولات یا خدماتی که ارائه می‌کند نیست، بلکه نتیجۀ هماهنگی‌ای است که بین افرادش برقرار شده. در برخی تیم‌ها به قدری اعتماد و هماهنگی وجود دارد که افراد حاضرند جانشان را برای سایر اعضای تیم به خطر بیندازند! این وظیفه رهبر است که مطمئن شود هر‌کس سرجای خودش قرار دارد و وظیفه‌اش را به درستی انجام می‌دهد. نابغه به نظر رسیدن افرادی که در رأس هستند، ناشی از فوق‌العاده بودن افرادی است که کارشان را به نحو احسن انجام می‌دهند.
این کتاب می‌تواند برای کسانی که به مباحث رهبری و مدیریت تیم علاقه‌مند هستند مفید باشد. کلیه صاحبان کسب‌و‌کار، مدیران ارشد و میانی، کارکنان شرکت‌ها و کسانی که مسئولیت یک تیم را بر عهده دارند، می‌توانند از کتاب رهبران آخر غذا می‌خوردند استفاده کنند. به طور کلی، اگر برای شما هم این سوال ایجاد شده که چرا برخی از گروه‌ها قادر به همکاری با یکدیگر هستند و برخی نه، این کتاب برایتان پر‌فایده خواهد بود.
